Monumentale correctie
In 1945 werden in het Amsterdamse Weteringplantsoen 33 verzetsstrijders geëxecuteerd. Ieder jaar vindt daar op 4 mei een kranslegging plaats bij het monument dat de bijna klassieke tekst vermeldt van de laatste regels van een gedicht van Van Randwijk:
een volk dat voor tirannen zwicht
zal meer dan lijf en goed verliezen
dan dooft het licht
Onbekenden veranderden onlangs het woord ‘tirannen’ door ‘korannen’. Hoe dan ook een vondst. Inmiddels is de oude tekst weer aangebracht. Op internet wordt hierover uitvoerig bericht: bij ’zoeken’ alleen maar ‘korannen’ typen en dan klikken op ‘Korannen’- actie op video – dinsdag 4 maart, de Pers.nl
Toch wordt deze trouvaille nog overtroffen door de Amsterdammer die jaren geleden een verkiezingsposter van de Reformatorisch Politieke Federatie van een ijzersterke aanvulling voorzag. Het aanplakbiljet dat de voorbijganger confronteerde met de priemende blik van de lijsttrekker, vermeldde slechts een eenvoudige tekst:

Meindert Leerling
Om U te dienen
maar won aan diepgang door de toevoeging:
van voren en van achteren
vooral na tienen

– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –

Zo gezegd door Prins Bernhard
Een citaat van de laatste keizer Wilhelm, door Bernhard graag met zelfspot aangehaald:
”Was der Saucis ist unter den Würsten, das ist Lippe unter den Fürsten”.
(bron: ‘Pieter van Vollenhove, burger aan het hof’ door Dorine Hermans, uitg. Bert Bakker, blz. 53)
Martin van Amerongen sprak destijds met de prins over de bezoeken die Z.K.H.’s vriendin bracht aan Porto Ercole, wanneer ook de vorstin daar haar vakantie doorbracht.
Bernhards commentaar: “Dat waas alteid een bijzondere attractie voor maammie…”
(reken erop dat mammie ervan heeft genoten)

– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – Jongere: “Opa, vertel nog eens over de oorlog.”
Opa: “Dat is goed jongen. Maar dan wil ik van jou horen wat jullie tegenwoordig met de meisjes doen.”

– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –

In memoriam Boeli van Leeuwen
Vorig jaar, november 2007, overleed de Antilliaanse advocaat en schrijver Boeli van Leeuwen op 85-jarige leeftijd. Jarenlang was hij te vinden op het terras van Hotel Avila Beach in Willemstad, waar ik hem begin jaren tachtig diverse malen heb gesproken. Een geestige, scherp formulerende man die zich altijd zeer kritisch uitliet over de bestuurlijke wantoestanden op Curaçao; hij was zeer belezen en bovendien een bijbelkenner. Zijn boeken waren geen bestsellers, maar zijn eerste boek, De rots der struikeling, werd wel bekroond. Arjan Peters bracht in de Volkskrant een passage uit Met liefde behandelen – Hommage aan Boeli in herinnering, waarin een bankier over Boeli’s laatste roman zegt: “Twee keer heb ik dat rotding gelezen en ik snap er nog steeds geen bal van.”
En dan Boeli’s reactie: “Hallelujah, geloofd zij de Heer, die ons bankiers geeft als toetssteen, want niets is erger dan door de verkeerde mensen bewonderd te worden.”

– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –