Nog even iets over – meestal beoogde – verminkingen van gewijde liederen. In Zeeland werd, naar men zegt, gezongen: “Gij hoort in Wemeldinge, verloste zondaars zingen”. Dit ‘Wemeldinge” moest zijn ‘hemelinge’.
Echte misverstanden deden zich op school voor. Zoals: “Bindt d’officieren dan met touwen, tot aan de hoornen van ’t altaar”. Die ‘officieren’ moesten ‘offerdieren’ zijn.
Van de psalmregel: “Zelfs vindt de mus een huis, o Heer”, werd gemaakt: “Zelfs vangt de mus een muis, meneer”.
Een schoolvriend debiteerde destijds: “Opent uwe mond, IJsvrij voor mijn moeder”. De correcte tekst luidt: “Opent uwen mond, Eist van mij vrijmoedig”.

Onze dochter Caroline (nog maar kort in de eerste klas lagere school, 1966) kwam thuis met het bericht dat ze een psalmversje had geleerd. Het begon met: “Want hoeveel dieren heeft de Heer…”. “En”, zo zei ze, “het eindigt op nagellak”. Bij nader onderzoek bleek dat de eerste regel luidde: “Want goedertieren is de Heer …” en aan het slot kwam: “tot in het laatste nageslacht”. Ze was er nog niet op berekend.

 Michel van der Plas:
Steeds wanneer er een traan langs een bar biggelt
denk ik eventjes aan Simon Carmiggelt.

Afgekeurd versje voor poëziealbum:

Rozen verwelken
En schepen vergaan
Dus lig niet te melken
Maar doe er wat aan
(Drs. P.)

In dezelfde sfeer herinner ik mij:

Je vader trekt flessen
Je moeder schaatst scheef
Maar jij blijft mijn vriendje
Zo lang als ik leef
(naam van de dichter wil mij niet te binnen schieten; het zou Levi Weemoedt kunnen zijn)

Meer een anekdote om te vertellen dan om te lezen.
Kort na de oorlog vond er een door Wouter van Gool georganiseerd jazzconcours plaats in de Kurzaal. Theo Uden Masman en Skip Voogd maakten deel uit van de jury. Toen een altsaxofonist trachtte een thema van Charlie Parker te spelen, zei Theo tegen Skip: “Ik heb buiten toch een bord zien staan met “Verboden te párkeren”.

De hierna volgende knaller van de onvergetelijke Ischa Meijer kan beter niet bij begrafenissen e.d. worden geciteerd:
In de natuur der mensen ligt de sterfelijkheid besloten,
Komend uit de ballen, gaan we ook weer naar de kloten.