Skip Voogd en Pete Felleman bevonden zich in de stationsrestauratie van het station Hollands Spoor in Den Haag, waar ze een voor die locatie welvoorziene dis lieten aanrukken, dus mét aperitief, dessert, enz. Bij het afrekenen vroeg de bediende aan Felleman wat hij ‘gebruikt’ had. Toen de presentator een omschrijving startte van de consumpties en de samenstelling van de maaltijd, werd hij ruw onderbroken. “U moet de nummers noemen van de bestelling”, kreeg hij tegengeworpen. Maar Felleman vervolgde zijn opsomming, ontspannen maar beslist, met zijn bronzen baritonsound:
“Ober, ik eet geen nummers, ik eet gerechten…”, waarna hij onverstoorbaar verder ging met “gebakken aardappeltjes, sperciebonen“, enzovoort. (Dit moet je Skip Voogd horen vertellen).

Anti-alcoholcampagne in Parijse metro: “L’alcohol tue lentement”.
Daaronder met potlood geschreven: “On n’est pas pressé!”
(NRC/ Handelsblad)

Een gezelschap, waaronder Coen van Nassau en Robby Pauwels, was onderweg naar Indonesië om daar muzikale verstrooiing te brengen. In Singapore werd een tussenlanding gemaakt. Omdat de aansluiting op zich liet wachten kregen de passagiers enkele uren sightseeing Singapore aangeboden. Een greep uit de conversatie tijdens de busrit.
Coen: “Het lijkt hier gvd Den Haag wel”.
Robby: “Hoezo?”
Coen: “Allemaal Indische mensen…”.

Jaren heb ik gehoopt dat een NCRV-omroeper zou aankondigen: “….met Feike Asma aan het stalinorgel”.

Nu het geloof in reïncarnatie ook in katholieke kring steeds meer aanhang vindt ligt het voor de hand dat de eerste vraag van de catechismus als volgt zal worden aangepast: “Waartoe zijn wij nu weer op aarde?”

Voor de televisie vertelde een stand-up comedian het verhaal van iemand die besloot een reïncarnatiecursus te gaan volgen. Hij vond de prijs van f 5000 wel aan de hoge kant, maar hij deed het toch maar: “Je leeft tenslotte maar één keer …”

Het maandblad ‘Onze Taal’ citeert iedere maand kostelijke krantenberichten. Een paar geslaagde:
“De Beatles zullen nooit live optreden zolang John Lennon dood is”, aldus Baker tegenover een verslaggever van SonicxNet.
Onder een foto waarop enkele dorpelingen plus een geestelijke staan afgebeeld:
Gezamenlijk wordt de knop ingedrukt om het klokkenspel van de pastoor in werking te zetten. 

In een Haagse buurtkrant heb ik gelezen (tekst is bevestigd aan de deur van mijn werkkamer):
“De Agneskerk aan de Beeklaan beschikt sinds gisteren, de naamdag van Agnes, over een invalidenlift naar de zangkoren. Burgemeester A. Havemans van Den Haag liet met een paar drukken op de knop mgr. Bär op en neer gaan. De oud-bisschop van Rotterdam had de lift vlak daarvoor ingezegend.”
Dit soort berichtgeving lees ik en herlees ik. En het blijft voor mij fascinerende lectuur.