Ter overdenking 84

MAAGDEN OF RENPAARDEN: THE CHOICE IS YOURS!
In aflevering 81 plaatste ik een kritische kanttekening bij de toekomstverwachting van de islamitische zelfmoordcommando’s. Directe opname in ‘het paradijs’, alwaar men wordt opgevangen door zeventig maagden, klinkt aantrekkelijk, maar het is – vind ik nog steeds – een heilsverwachting met een perverse kant. Immers, wat op aarde moreel verwerpelijk wordt geacht (waaronder het-alleen-maar-kijken naar een ongesluierde vrouw door een man) wordt de gelovige in het hiernamaals ongelimiteerd, althans in zeventigvoud, in uitzicht gesteld Ik vroeg mij af wat hierover in de koran staat.
Ik vond hierover iets in NRC/Handelsblad van 9-10-01, commentaar op Sura 47, vers 4. Ik citeer deze tekst – in afwijking van NRC/Handelsblad – uit de in mijn bezit zijnde ‘eerste officiële Islamitische bewerking van de Heilige Koran in het Nederlands’:
“Wanneer gijlieden dus een ontmoeting hebt met hen, die ongelovig zijn, houwt dan in op de nekken en wanneer hij onder hen een bloedbad hebt aangericht, bindt hen dan in boeien. Dan daarna óf begenadiging of loskoping, totdat de strijd zijn geweld heeft neergelegd. Aldus. En zo Allah wilde, zou Hij zichzelf tegen hen helpen, maar het is om ulieden met elkander te beproeven. En zij die gedood zijn op de weg Allah’s hun daden zal Hij niet te loor doen gaan.”
Wat vooral opvalt is het kreupele Nederlands en de gebrekkige interpunctie. NRC/Handelsblad gebruikt een andere, beter leesbare, vertaling: “Wanneer jullie degenen die ongelovige zijn (op het slagveld) ontmoeten: doodt hen. Wanneer jullie hen verslagen hebben: bindt (de gevangenen) dan stevig vast, of laat (hen) vrij of vrij (na) een losgeld, tot de oorlog voorbij is. En als Allah het wil, dan vernietigt Hij hen zeker. Maar Hij wil een groep van jullie beproeven met een andere groep. En degenen die gedood worden op de Weg van Allah: Hij doet hun werk nooit verloren gaan.” Ik neem aan dat de woorden tussen haakjes er door de vertalers tussen zijn gezet.
En dan het commentaar van immam Haselhoef: “Een moslim is niet bang om te sterven, zo blijkt. Het leven gaat namelijk door na de dood. Bush maakt een enorme fout: hij gaat de strijd aan met mensen die de angst voor de dood niet kennen. Deze strijd zal hij dan ook niet kunnen winnen. Sterven is een soort dienstplicht voor moslims. Of een leger aan maagden de martelaren opwacht in het paradijs? Ja, of renpaarden. Ieder heeft een eigen voorstelling van het paradijs en als je maagden wil, krijg je maagden, wil je renpaarden, krijg je die…..”
Ik vind dit een vrijmoedige en vooral platvloerse tekstverklaring ten behoeve van hormonaal overspannen mannen.

Heeft de islam op zijn zachtst gezegd merkwaardige kanten, ook de RK-kerk kan er wat van. Zo blijven de bisschoppen in Zuidelijk Afrika nog steeds condoomgebruik als middel om aids terug te dringen verbieden. Dit ondanks het feit dat in een land als Botswana op dit moment veertig procent van de seksueel actieve bevolking besmet is met het aidsvirus en de levensverwachting daar de afgelopen tien jaar is gedaald van 70 naar 39 jaar. Maar – zo las ik in Trouw – in een enkel geval wordt condoomgebruik door de RK-kerk thans toegestaan. Ik citeer: “Een seropositieve man mág een condoom gebruiken in het verkeer met zijn vrouw om besmetting te voorkomen, maar weer niet in haar vruchtbare periode, want dan zou het kunstmatige geboortenbeperking zijn.”
Conclusie: Sinds eeuwen geleden een clubje opgewonden geestelijken met rood aangelopen tonsuur Maria’s ‘onbevlekte ontvangenis’ bedacht, is in de RK-kerk nog niets wezenlijk veranderd.

Categorieën:Overdenkingen