WELK MOTTO KRIJGT HET KABINET-BALKENENDE?
HERSTELD VERTROUWEN zou de leus moeten worden., maar die is afgekeurd. Dit zou ook te pijnlijk klinken voor de VVD, die hiermee zou toegeven dat Paars het niet goed gedaan heeft. Rob Schouten deed in Trouw twee suggesties: PIM PAM PET (vermoedelijk niet haalbaar) en GROTE GENADE. Deze laatste lijfspreuk heeft het voordeel dat voor- en tegenstanders zich daar gelijkelijk in kunnen vinden.

VARS KELING? – VEEL KARSING? – KEEL VARSING? – KARS VELING?
Soms raak je van de Christen Unie in de war. De fractieleider met de moeilijke naam droeg de boodschap niet altijd even duidelijk uit. Is hij wel voldoende ‘belijnd’ en ‘beginselvast’? Daar werd vorige week tijdens een extra congres over gesproken. Eén ding was – om met Balkenende te spreken – ‘volstrekt helder’: Kars ging volledig in de fout toen hij zich in een campagnedebat liet ontvallen ‘mensen die wel eens een ijsje op zondag eten niet de maat te willen nemen’. Een lichtzinnige uitspraak, zo bleek.
In Nova werd deze kwestie nog eens doorgenomen met enkele leden van de Christen Unie. “Ik koop principieel nooit een ijsje op zondag”, verklaarde een congresganger, maar na dieper graven van de presentator moest de ondervraagde toegeven op vakantie in Frankrijk met zijn gezin wel ijsjes op zondag te consumeren. “Tijdens een buitenlandse vakantie leef je nu eenmaal anders”, luidde zijn verweer, toen hem inconsequent gedrag werd verweten. Op de vraag of Gods geboden ook niet onverkort in Frankrijk en Italië gelden, kwam geen duidelijk antwoord.
Zou de mannenbroeder zich hebben gerealiseerd dat wat hij eerst als absolute norm had gepresenteerd (‘leven naar Gods wet’) niet meer was dan een in zijn (sub)cultuur geldende regel, gebaseerd op tijd- en plaatsgebonden traditie?
Ik herinner mij dat de familie Nijenhuis destijds op een zondagavond ‘zwaar bezoek’ontving. Visite die om duistere redenen maar bleef plakken. Totdat na twaalven het geheim werd geopenbaard: ze wachtten tot na twaalven om – zonder te zondigen – de laatste tram te kunnen nemen (lijn 3 of lijn 12). Dat was ook de tijd dat Wim Kan (of was het Fons Jansen?) de klemmende vraag stelde: “Mag een gereformeerde op zondag met de tram?” met het bevrijdende antwoord: “Ja, maar alleen in de bijwagen, want die ken d’r niks an doen.”
Uit de tijd die ik aan de Rijksbelastingacademie doorbracht herinner ik mij dat de katholieke studenten na de late bioscoopvoorstelling op vrijdagavond altijd tot na twaalven wachtten met het ‘trekken’ van een kroket. Daar zou immers vlees in kunnen zitten.
In Israël is deze problematiek nog steeds actueel. Zo heeft de orthodoxe rabbijn Yosef bepaald dat neuspeuteren op de sabbat geoorloofd is. In eerste instantie had hij het neuspeuteren verboden, omdat er tijdens het neuspeuteren haartjes mee naar buiten kunnen komen. Eén van de subgeboden van de Talmoed luidt namelijk: Geen haren uittrekken op de sabbat. Ook rabbijn Evers staat achter de versoepeling. Ik citeer de rabbijn uit Trouw: “Bij nadere beschouwing is de kans dat er tijdens het neuspeuteren haren worden uitgetrokken, te verwaarlozen. Mocht dat onverhoopt toch gebeuren, dan spreken we niet van een overtreding, maar van een ongelukkige samenloop van omstandigheden.”

– – – – – – – – 

Om over na te denken (Vrij Nederland):

Preek maar eens leuk over dingen die mogen

God: “Van heidenen heb je geen last”