Vrij Nederland van 12 mei 2003 bevatte een teleurstellend bericht. De beroemde rubriek Terzijde bestaat niet meer. Dat betekent dat we zo’n dertig éénregelige woordspelingen per week moeten missen. De reden is een simpele: de maker, Toon Verhoeven, is met de vut gegaan. De man is jarenlang zeer productief en vindingrijk geweest. Zo kocht Wim Kan in 1968 van Vrij Nederland het recht om voor zijn optredens de grappen uit de rubriek Terzijde te gebruiken, schrijft Rinus Ferdinandusse. Behalve satirische oneliners bedacht Verhoeven ook veel aforismen en politieke commentaren. Ik heb er in vorige afleveringen veel uit geciteerd. Hieronder nog een selectie.
Veel vrouwen naaien om iets te breien te hebben
Het hebben van kinderen is net zo moeilijk als het hebben van ouders
De meest waarschijnlijke verklaring voor de twintig kinderen van Bach lijkt me dat zijn vrouw maar één register had
Kan Beatrix in het buitenland voor de export niet wat tomaten en komkommers op die hoed doen?
In echte sprookjes hebben koninginnen geen werkpaleis
Ethiek: Het goede doen en het kwade laten doen
Sinds we het zelf kunnen, geloven we niet meer in de duivel
Os: De eerste christen was een ezel
Een aartsbisschop is een bisschop maar dan heel erg
De mens is van nature goed maar de medemens niet
Velen zijn geroepen maar weinigen zijn volkoren
Humanisten geloven niet, maar omdat ze zo aardig zijn komen ze toch in de hemel
In de politiek kun je ook op één gedachte hinken
Feuilles mortes is een evergreen
De islam is ook goed voor je rug
Je hebt kamerleden die blijkbaar hebben gezworen om zonder last en ruggegraat het land te besturen
Motto: ‘Samen de schouders onder de broekriem’
Wat de boeren over Gods akker laten lopen, ruikt niet direct naar Gods water
Hond: Draai je eens een mooie drol en dan maken voorbijgangers er een smeerboel van
Ik kan me niet herinneren dat onderwijzers vroeger een geaardheid hadden
Categorieën:Overdenkingen