Neem beide afbeeldingen rustig in u op. Ontdek de overeenkomsten en verschillen. Let niet op mijn gebrekkige scantechniek. Haal er uit wat er in zit! Met minder hoeft u geen genoegen te nemen.

Advertentie Aldi in Reformatorisch Dagblad  Advertentie Aldi in NRC Handelsblad

De afdeling marketing van de firma Aldi neemt klaarblijkelijk geen enkel risico. Men weet het maar al te goed: wanneer een reformatorisch christen in zijn dagblad onverhoeds met een dekbed wordt geconfronteerd, dient dit ledig te zijn. De gedachte dat achter de polyester vulling een vrouw zou kunnen schuilgaan, moet hoe dan ook niet worden aangemoedigd. Alleen al het woord dekbed kan immers tot ‘een volle beek van wellust’ aanzetten. Gelukkig roept de advertentie ook andere associaties op: bij een ‘bedrukt dekbed’ behoort natuurlijk ook een ‘bedrukt gemoed’.
Ik vroeg mij nog af of Aldi voornemens is ook de belijdende islamitische lezer op vergelijkbare tactvolle wijze te benaderen. Mijn inschatting: hier liggen ongetwijfeld mogelijkheden. Maar zolang er nog geen Mekkabode of andere door Allah goedgekeurde courant bestaat, zal dit nog even op zich laten wachten.

– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –

Ischa-week
Op maandag 14 februari vertoont de televisie in Het uur van de Wolf een documentaire over Ischa Meijer: Ik hou van mij. De VPRO-radio heeft bovendien twee documentaires in petto (17 en 24 februari). Tussendoor verschijnt nog de ‘mondelinge biografie’ Ischa Meijer van Gijs Groenteman, en L., aangekondigd als ‘een herinnering aan zijn favoriete hoer’, geschreven door Els Timmerman, een ex-geliefde. Een voorproefje hoorde ik al in Kunststof, met Ischa’s bekende, troostrijke oneliner:
In de natuur der mensen ligt de sterfelijkheid besloten
Komend uit de ballen gaan we ook weer naar de kloten

– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –

Uit Eijlders stamt de anekdote van een nieuwe klant, die het wel gezellig vond, en zich bekend wilde maken aan een oude stamgast. “Zal ik me even aan u voorstellen?” vroeg hij. Waarop de stamgast antwoordde: “Nee, dank u, ik ken al zoveel mensen.”